Rozdział 3 cz.II

To przykre gdy twoja rodzicielka umiera, prawda? A co powiesz jeśli ona umrze przy porodzie? Przez całe życie żyjesz ze świadomością, że twoja matka oddała za ciebie życie. To cholernie boli. I to bolało Mulata. Chociaż tego mi akurat nie powiedział... 

-A twój tata? -zapytałam niepewnie.

-Nie chcę o tym rozmawiać. -burknął nagle. Spuściłam głowę na swoje dłonie i skinęłam lekko głową. O tym właśnie mówię. Raz jest miły a raz.. oschły i budzący strach. 

-Dlaczego taki jesteś? -powiedziałam bez zastanowienia się. Modliłam się żeby tego nie usłyszał. A jednak.

-Taki? Czyli jaki? -Przybliżył się do mnie. W jego głosie można było poznać nutkę rozbawienia..? Ja go nie pojmuje...

-Taki... - wskazałam na niego głową. 

-Jestem taki jaki jestem. -szepnął. Jego ciepły oddech odbił się o moją szyje na której momentalnie pojawiła się gęsia skórka. Moje serce przyśpieszyło a oddech uwiązł w gardle. 

-Zayn.. -położyłam rękę na jego torsie z myślą aby go odepchnąć. Miał już coś powiedzieć jednak mój telefon go uprzedził. Głośny dźwięk wydobył się z mojej kieszeni. Odetchnęłam z ulgą i obserwowałam jak Mulat zajmuje swoje miejsce. Wyjęłam urządzenie i przystawiłam do ucha.

-Halo? -mój głos zadrżał. 

-Skarbie coś się stało? -Ciocia. 

-Nie. Dlaczego pytasz? -udałam 'głupią'.

-Brzmisz trochę dziwnie... -powiedziała. -Na pewno mi się zdaje. -dodała.

-Tak. Masz racje.. -przytaknęłam i odwróciłam wzrok od Zayna który z zaciekawieniem przyglądał się moim poczynaniom. 

-Jesteś w domu? -zapytała lekko nie pewna. 

-Um. Nie bo ja... -przeczesałam włosy w geście zdenerwowania. - Zaraz będę. -zapewniłam trochę bardziej pewnie. 

-Oh. Okej.. Obiad masz w piekarniku, ja wrócę później bo mam coś do załatwienia. 

-Dobrze. 

-No to do zobaczenia skarbie, bądź ostrożna.. - powiedziała trochę zdenerwowana.

-Paa.. -rozłączyłam się. 

-Kto to? -odwróciłam się z powrotem do Mulata.

-Um.. -po co o to pyta? -Możesz odwieźć mnie do domu? -zmieniłam temat. W jego oczach było widac niezadowolenie, jednak przytaknął i wstał z koca.

Droga do domu ciągła się nie miłosiernie. Zayn nie był ochoczy do rozmów więc po prostu siedzieliśmy w ciszy. Włączył radio a z głośników uciekły mocne basy, co wcale mi się nie spodobało. Zmrużyłam brwi i wyjrzałam przez okno. 

Było już szaro gdy podjechaliśmy pod mój dom. Wysiadłam z auta zabierając ze sobą wcześniej zostawioną tu torbę. Mulat wyszedł zaraz za mną. 

-Dzięki za podwiezienie... i za.. -jak mogłam nazwać to co się dzisiaj działo? - Wszystko.. -spuściłam głowę i ruszyłam ścieżką prowadzącą do drzwi. Zostałam szybko zawrócona przez rękę Malika, bo tak miał na nazwisko, oplecioną wokół mojego nadgarstka. 

-Umów się ze mną. -powiedział pewnie.

-Co? -podniosłam jedną brew. -Znaczy.. Dlaczego? -Co ja w ogóle paplam? 

-Bo chce żebyś się ze mną umówiła? -zapytał trochę za bardzo arogancko. - W sobotę. -dodał.

-Ale..

-Przyjadę po ciebie o 20. -puścił mój nadgarstek i dodał. -Ubierz sukienkę. -uśmiechnął się. 

Podniosłam brew i skierowałam się do drzwi. To była propozycja? Stwierdzenie? Czy kurde co? 

-Do zobaczenia! -krzyknął z drugiej strony ulicy.  

-Paa.. -szepnełam do siebie i trzasłam za sobą drzwiami. Nie mam zamiaru nigdzie iść. Na pewno nie z nim. Już żałuje, że dzisiaj z nim byłam. Ale czy miałam jakiś wybór? No własnie. Nie. Nie wiem czy mam w ogóle coś do powiedzenia w tej znajomości. Jedno jest pewne - Zrobię wszystko aby więcej się z nim nie spotkać.

__________________________________________________________

Hey! Hej! Hello! Jest 2 część! Też krótka.. No ale jest. Miała być wcześniej, ale nie miałam 

jak dodać. Mam nadzieje, że jest w miarę dobrze napisane :) Przepraszam za błędy które

na pewno się pojawiły. 

Proszę o komentowanie jeśli ktoś w ogóle to czyta... Dziękuje Ci Tiny Droplets za to, że zawsze 

komentujesz to co tu pisze i za to, że nadal ze mną jesteś :) 

Pozdrawiam cieplutko i ten.. do następnego który pojawi się w niedziele lub poniedziałek.. 

Hmm.. Jednak raczej w niedziele xd 

Zapraszam do czytania i komentowanie xx